Als je de Marie Kondo’s van de wereld laat doen, wonen we binnenkort allemaal in witte, lege kubussen. Als je daarentegen de Portugese street artist Add Fuel laat doen, komen de waanzinnige patronen terug waar vroeger onder meer badkamers en keukens mee betegeld werden. De kunstenaar heeft een achtergrond in grafische vormgeving, wat allicht voor een stuk verklaart waarom hij oog heeft voor de ingenieuze tegelontwerpen. Maar hij doet er ook zelf buitengewoon knappe dingen mee.
Het Berlijns collectief Mentalgassi is er naar eigen zeggen op gebrand om mensen te doen lachen. En het doet dat in hoofdzaak door karakterkoppen of gekke bekken te fotograferen, die op gigantische vellen papier te drukken, en daarmee palen, hekken, glascontainers en andere urbane attributen vol te plakken. Er zit ook best wat activisme in hun werk, maar ze gaan in de eerste plaats voor een guitige mix van humor en anarchisme.
Deze kunstwerken zijn niet meer te bezichtigen in Oostende.
Roberto Ciredz is in zekere zin een hedendaagse landschapsschilder. Hij gebruikt stedelijke canvassen om vaak abstracte, maar telkens ook adembenemende landschappen te schilderen waar de zee geregeld een onmiskenbare invloed op uitoefent. Een beetje zoals op zijn leven: Ciredz is afkomstig van Sardinië. Zijn werk draait ook echt rond de relatie die we vandaag hebben (of zouden moeten hebben) met de natuur rondom ons.
Bij Medianeras is niets wat het lijkt. De twee kunstenaars willen onze blik op de wereld veranderen – zowel onze blik op steden en gebouwen als die op mensen en relaties. In de regel voeren ze daarvoor erg androgyne personages, terwijl ook de duizelingwekkend knappe optische illusies waarvan ze zich bedienen voor de nodige verwarring kunnen zorgen. Of niet, want is het ook geen illusie om te denken dat de wereld maar in een paar hokjes valt onder te verdelen?
Ontegensprekelijk een buitenbeentje in de street art. Jacoba Niepoort gebruikt niet alleen verf voor haar imposante muurschilderingen, maar bijvoorbeeld ook markers en stiften. Alles om haar werk ruwer en allesbehalve gepolijst te maken, maar daarmee ook intiemer en merkelijk meer gelaagd. Het is de Deense kunstenaar te doen om menselijke connectie, zegt ze zelf, en door die unieke manier van ‘schetsen’ voel je effectief ook echt meer verbondenheid met haar werk.
Covid legt de camera’s stil, dus haalt Matthias Schoenaerts zijn oude passie en bijhorende spuitbussen weer boven. Nadat de topacteur eerder al een gestyleerde “Think Outside The Box” schilderde voor The Crystal Ship, ging hij nu opnieuw aan de slag in Oostende.
Onder de naam Zenith vond hij inspiratie in de barsten en problemen in onze maatschappij, maar ook in het koloniaal verleden en Leopold II. De barsten komen trouwens terug in zijn ander werk in Antwerpen en Parijs. Wist je trouwens dat Matthias Schoenaerts al sinds zijn tienerjaren muren beschildert? Het bracht hem helemaal tot in Parijs en New York.
Helen Bur, een jonkie maar gevestigde waarde in de street art, schilderde eerder al Oostendse portretten in ons straatbeeld. Nu kreeg ze een wel heel bijzondere opdracht. Begin 2020 raakte bekend dat rockzanger en fenomeen Arno aan pancreaskanker leed en dat nieuws kwam hard binnen, ook bij de curator van The Crystal Ship Bjørn Van Poucke. De Britse Helen Bur, bekend om haar dromerige werken, bracht daarom een indrukwekkende hommage aan de zanger op het Oostendse stadhuis. Het beeld straalt een en al emotie uit. Arno overleed in 2022.
Wat Alexis Diaz op de wereld loslaat is op zijn minst iconisch te noemen. Zijn grote fantasierijke tekeningen zitten boordevol detail. Voor hij aan zijn Oostends werk begon, trok Alexis Diaz naar het stadsmuseum om inspiratie op te doen. In een van de boeken vond hij het oude wapenschild van de stad en het verhaal van de drie sleutels. Met die mythe in het achterhoofd ontwierp Diaz een nieuw wapenschild voor Oostende, inclusief zeemeermin, meeuw en walvissen.
Dit kunstwerk stond oorspronkelijk in de Kapellestraat en kreeg in 2020 een nieuwe plaats op Oosteroever, maar is op vandaag niet meer te bezichtigen in Oostende.
DFace is een levende legende in de street art-scene. Top vijf zonder twijfel. Elk jaar opnieuw probeerde The Crystal Ship hem te strikken, dit jaar hapte hij toe. Hij kwam zelfs met de motor vanuit Londen naar Oostende. Punk, skate, Roy Lichtenstein, het komt allemaal terug in zijn werk. Ook in de gigantische kussende zeemeermin die hij in Oostende schilderde. De iconische kleuren, de ongelofelijke creativiteit en het vakmanschap bewijzen wat voor topper DFace is.
